Wessel

Voorwoord

‘Wessel’ is niet mijn eerste boek. Maar eigenlijk is het ook niet mijn tweede. Eind 2012 kwam ‘Placebo’ uit. ‘Placebo’ bevatte al het eerste gedeelte waar ‘Wessel’ ook weer mee begint. Eigenlijk was ‘Placebo’ het verhaal van Wessel, na die diagnose testikelkanker, gevolgd door mijn bloemlezing over de relatie tussen lichaam en geest. Ik was er helemaal vol van. Ik dacht dat ik het ei van Columbus uitgevonden had. Ik had het ook met mijn eigen ogen gezien, hoe Wessel door zijn nieuwe manier van leven en zijn nieuwe manier van denken een totaal andere jongen was geworden en daardoor onmiskenbaar extra jaren kreeg, ten opzichte van de prognose die door zijn behandelend artsen werd gesteld. Iedereen die er bij was kan het beamen. Toen ik de psycho-oncologen ontdekte las ik exact terug wat mijn eigen broer zelf had uitgevonden. Ik stelde vast dat dit niet alleen voor Wessel zo werkt, maar voor iedereen. Als vanzelf begon ik het op te schrijven. Ik vond dat de wereld dit moest weten. Te vroeg, achteraf bezien. Ik was nog niet klaar en daarmee het verhaal ook nog niet.

‘Placebo’ leverde veel positieve reacties op. Sommigen door het verhaal over Wessel, anderen over het meer theoretische gedeelte van de relatie tussen lichaam en geest. Maar zoals gezegd is mijn zoektocht na de publicatie van ‘Placebo’ in 2012 niet gestopt. Ik heb toen besloten om een soort tweede druk van Placebo te maken, maar dan anders. Ik heb het boek helemaal herschreven, uitgezonderd de eerste hoofdstukken. Het boek heeft ook een andere titel gekregen, namelijk ‘Wessel’, waardoor het in feite geen tweede druk, maar een ander boek is geworden. In ‘Wessel’ gaat het verhaal verder en ik heb mijn ontdekkingen, die veel meer ‘to the point’ gaan dan in het eerste boek, nu helemaal verwerkt in de roman. Het boek ‘Wessel’ is daarmee niet alleen meer een zoektocht van mijn broer naar genezing, het is ook mijn eigen zoektocht geworden naar die twee cruciale vragen, die mij maar niet loslieten. Misschien wel juist door ‘Placebo’. Waarom werd hij ziek? En waarom werd hij niet meer beter? Vandaar dat ‘Wessel’ nu twee zoektochten beschrijft. Die van Wessel naar herstel, en die van mezelf naar de antwoorden op die twee belangrijke vragen, die ik heb gevonden en waar ik in dit boek onomwonden antwoorden op geef.

Nu het verhaal compleet is heb ik de conclusie getrokken dat Wessel symbool staat voor veel meer mensen. En dan bedoel ik niet alleen jonge mannen met testikelkanker. Juist daarom vind ik dat Wessels verhaal ook meer dan regionale bekendheid verdient. Ook vandaar het boek ‘Wessel’. Ik realiseer mij heel goed dat ik in ‘Wessel’ van 0 naar 100 ga in slechts enkele seconden. Van uw kennis, die misschien wel vergelijkbaar is met de mijne van voordat Wessel ziek werd, naar de conclusies die ik nu trek, in amper 200 pagina’s. Een proces waarover ik zelf jaren heb gedaan, dat u misschien wel in minder dan een paar uur gaat beleven. Daarom is het riskant, wat ik schrijf, want in eerste instantie zal het voor u misschien wel onvoorstelbaar zijn. En dan gaat het ook nog eens juist over die twee dingen waarover je in Nederland (en buiten Nederland) eigenlijk niets mag zeggen, namelijk iemands geloof én wat de dokter zegt. Ik heb ook wel getwijfeld, want ik hoefde mijn bevindingen niet te publiceren, maar ik heb er voor gekozen om dat wel te doen. Ook al is het iets wat uw wereld misschien wel op zijn kop zet. Het is een totaal andere waarheid, maar ik kan niets anders concluderen dan dit en ik kan het ook niet stilzwijgen. Ik moet het gewoon vertellen.

Grappig. Tijdens een afspraak met de drukker pakte hij een willekeurig boek uit de kast. Om me te laten zien hoe bepaalde dingen er uit zouden komen te zien, wanneer ik daarvoor zou kiezen. Wanneer ik zou kiezen voor een harde kaft of een zachte. Over de paginadikte en de kleur. Met of zonder leeslint. Het boek dat hij pakte had de titel Armageddon. Armageddon is de grote veldslag, oftewel wereldoorlog, die wordt beschreven in het laatste bijbelboek Openbaringen, die plaats zou vinden vlak voor ‘het einde van de wereld’. Hoe vaak we de broeders daarover wel niet hebben horen vertellen. De ‘echte’ gelovigen werden namelijk net voor die tijd opgehaald, als je er tenminste bij hoorde. Toen hij het binnenwerk liet zien zag ik natuurlijk alleen maar de bijbelteksten. Zelfs dat paste in het verhaal. Dat die drukker nou juist dát boek moest pakken. Hij legde me alle keuzes voor, maar ik zag alleen maar die andere man, de schrijver van Armageddon, wiens boek ook bijna klaar zou zijn. Zou hij net zo vol passie en vol zelfvertrouwen zijn geweest als ik? Zou hij net zo zeker hebben geweten dat de wereld binnenkort vergaat als dat ik elk thema van iedere vorm van kanker ken? Daar was het weer, die boosheid. Ook dat is waarom ik dit doe. Er komt helemaal niemand terug. In ieder geval niet één of andere man op een wolk die de ene groep gelovigen ophaalt en de andere groep gelovigen (en de ongelovigen natuurlijk) achterlaat. Het enige dat terug zal komen is een vorm van wijsheid. Het besef van onze ware natuur, die er toe zal leiden dat we eindelijk weer in harmonie met onze medemens en met de dieren en de natuur kunnen samenleven.

Iets dat voor een groot deel zelfs wordt belemmerd door ons religieuze denken. Mensen plaatsen de ene religie boven de andere en daarmee ook de ene mens boven de andere, met alle gevolgen van dien. Om maar te zwijgen over hoe we ons permitteren om met de dieren en de natuur om te gaan. Dat moet allemaal nog veranderen en dat moeten we zelf doen. Deze wereld moet haar eigen boontjes doppen. Ik beweer niet dat Jezus Christus niet heeft bestaan. En ook niet dat hij niet vermoord is. Maar wat ik wel beweer is dat dat niet met voorbedachten rade is geweest, om onze zonden te kunnen vergeven. Dat is namelijk tegelijkertijd de meest belemmerende overtuiging die je je maar kunt voorstellen. Dat soort gedachten werken als vergif in een kinderbrein. Denken dat je in de basis zondig en slecht bent is niet goed voor je zelfvertrouwen, iets dat een kind juist zo hard nodig heeft om zijn of haar doelen te kunnen bereiken in het leven. Het voegt ook helemaal niets toe. Dat heeft geen almachtige God bedacht. Bovendien werkt het een idee van ‘ziekte als straf’ in de hand. Zo werd het ons vroeger althans letterlijk verteld. Kinderen mogen niet bloot worden gesteld aan dit soort afschuwelijk gedachtengoed. Ik vind dat er wetgeving zou moeten komen om dit soort bijbels onderricht aan banden te kunnen leggen. Het heeft Wessel niet direct ziek gemaakt en het was ook niet direct de reden waarom hij niet meer beter werd, maar het vormde een grote hindernis in zijn zoektocht naar herstel. Ik  hoop dat ik met dit boek ook een bijdrage kan leveren aan het bewustzijn hieromtrent, en misschien ook wel een klein beetje aan ‘die nieuwe wijsheid’.

Laat ik dit voorwoord besluiten met te zeggen dat u niet moet geloven wat ik in de laatste paar hoofdstukken van Wessel schrijf, wanneer ik tot mijn conclusies kom. Dat zou mij niet anders maken dan ieder ander die u probeert te overtuigen met een boek. Negeer het maar. Misschien wel een paar jaar lang, net zo als dat ik dat ook gedaan heb. Dit boek is voor de noodzakelijke kennis om uw gezondheid meer in eigen hand te kunnen nemen ook niet voldoende, maar het zet u wel op een spoor. U zult verder moeten onderzoeken. Youtube filmpjes moeten kijken en misschien nog wat lezen. Ik noem ze in de literatuurlijst, achterin ‘Wessel’. Totdat u weet dat het zo werkt, want de natuur dobbelt niet. Het is ook geen kwestie van geloven. Dit is het proces, in de dierenwereld en dus ook bij ons. Het zijn wetten die we pas zijn gaan inzien nadat we moesten toegeven dat wij mensen ook ‘gewoon’ een product zijn van een miljoenen jaren durend evolutieproces, in plaats van een prestigieus ‘nevenproject’ van God, geschapen op de zesde dag en niet op de vijfde (op de vijfde dag schiep God de dierenwereld). De mens staat niet ‘boven de schepping’. Dat ene verhaal heeft er voor gezorgd dat we collectief onderpresteren op het gebied van onze natuurlijke intelligentiequotiënt. Bovendien laat het ons gruwelijke dingen doen met dieren en met de natuur.

Het negeren van de biologische overlevingsprocessen in de dierenwereld en het negeren van onze hersenen en onze (onbewuste) geest in het geheel maakt onze reguliere geneeskunde ziende blind. Je kunt natuurwetten pas begrijpen wanneer je weet dat wij zelf ook dieren zijn. Dat onze acute en chronische stress hooguit nog moeten worden ‘terugvertaald’ naar dierlijke thema’s, om onze symptomen te kunnen duiden. Waardoor ze plotseling geen fout van het lichaam meer zijn, maar volstrekt logische processen die gericht zijn op de overleving van het individu, hoe zeer dat soms ook doet of hoe vervelend het er ook uit ziet. De uitzonderingsprogramma’s in onze organen zijn hooguit zo heftig omdat de typische vorm van stress die daarbij hoort veel langer aanhoudt dan in de dierenwereld. En ze komen steeds vaker voor omdat we steeds meer onderhevig zijn áán die stress. Voeg daarbij wat (religieuze) angst voor de dood, waar een dier ook geen last van heeft, onze op omzet beluste ziekenhuizen, farmaceuten en zorgverzekeraars en je hebt een situatie zoals die op dit moment is. Zouden we onze stress echter gaan doorzien en daarom bij onszelf ook gaan controleren, dan vermindert dat één op één onze (helings)symptomen. Maar tot het moment dat u dat begrijpt blijft u gewoon doen wat u anders ook had gedaan, bij ziekte of bij bepaalde kwalen. Ik moedig niemand aan om niet meer naar de dokter te gaan. Maar als u dan genoeg bewijs heeft verzameld, bij uzelf en in uw omgeving, omdat u weet waar u het zoeken moet, dan begint ook uw zelfvertrouwen te groeien en dan gaat ook uw leven veranderen, op het gebied van uw gezondheid. U gaat bepaalde vormen van stress herkennen en deze relateren aan bepaalde organen, wat ook direct de angel er uit zal halen. Dat is pas preventie! Omdat u er grip op krijgt. U gaat uzelf leren kennen, via uw eigen lichaam. Dat kan niet anders. En juist dat, die zelfkennis, die één op één gepaard zal gaan met  dat mysterieuze grip krijgen op uw gezondheid, is de mooiste reis die je je maar kunt voorstellen. Alleen die al maakt uw leven de moeite waard.

De waarheid ligt niet verborgen in een boek, maar in uzelf. In uw eigen lichaam. Dus luister er naar, op een bepaalde manier, en kijk er naar, met een bepaalde blik, en ook u zult het ontdekken. Gegarandeerd.

Arjen Lievers, 1 oktober 2015

Over de auteur

Arjen Lievers (1973) is getrouwd, vader van 3 kinderen, zelfstandig ondernemer, filosoof en sportman.
http://www.arjenlievers.nl

Boekgegevens